سايه هاى آرامش
كمابيش همه ى ما يا اضطراب را خودمان تجربه كرده ايم يا با افرادى كه مضطرب هستند، برخورد داشته ايم. اگر اينطور است پس حتماً متوجه شده ايم كه آدمها براى مقابله و كنترل اضطرابشان راههاى مختلفى را انتخاب مى كنند.
اخيرن به رفتارهاى آدمها در كوچه، خيابان، مترو، پارك، در خانه ها، مجالس و اجتماعات مختلف، خيلى دقت مى كنم. بسيارى از آنها هيچ توجهى به اطرافشان ندارند و تمام مدتى كه خارج از خانه يا در يك جمع هستند به تلفن همراهشان وصل هستند، يا در حال چت كردن هستند يا در حال چرخيدن در فضاى مجازى و يا در حال بازى. عده اى ديگر هم به كارهايى از قبيل افراط در شيرينى خوردن يا بهطور كلى پرخورى مى پردازند، يا اينكه تمام وقتِ خود را پاى تلويزيون و عوض كردن كانالها مى گذرانند. حتى كار كردن افراطى هم راهى ديگر براى كنترل اضطراب مى باشد.
اين ها رفتارهايى هستند كه بى حس كننده اند. درست مانند اعتياد به مواد مخدر يا الكل عمل مى كنند. شرايطى ايجاد مى كنند تا ما ازدنياى واقعى پراز مشكل و استرس زا فاصله بگيريم. كار درستى كه ما بايد انجام دهيم اين است كه ببينيم قصد واقعى ما از انجامچنين كارهايي چيست؟ در بسيارى مواقع اينها رفتارهاى مخربى هستند كه براى بى حس كردن آنها را انتخاب كرده ايم.
اين پرسش را از خود يا ديگرانى كه برايمان اهميت دارند بپرسيم. آيا اين كارها واقعا به من يا شما آرامش مى دهد يا براى فرار ازوضعيت موجود آنها را انجام مى دهيم. آيا مى خواهيم از تماشاى يك برنامه تلويزيونى لذت ببريم يا نه ، كنترل به دست از اين كانال بهان كانال مى چرخيم تا خود را نسبت به اطرافمان بى حس كنيم. حتى مى توانيم بپرسيم كه اين رفتارها چه تاثيرى بر اطرافيانمان مىگذارد. ايا شب بيداريهاى مفرط ما براى آنها آزار دهنده نيست؟
اگر اينطور است پس ما براى رسيدن به آرامش، راه غلطى را برگزيده ايم و اينها سايه هاى آرامش هستند نه موجب آرامش. سايه هاىآرامش مى توانند هر شكلى به خود بگيرند. در واقع مهم نيست براى پناه بردن به سايه هاى آرامش چكار مى كنيم مهم علت انجامآنهاست.
برخى انسانهاى مضطرب هم هستند كه براى رفع مشكل، تلاش مى كنند تا رفتارهاى ايجاد كننده ى اضطراب را شناسايى كرده و آنهارا برطرف مى كنند.
به عنوان مثال آيا شما از آن دسته افرادى هستيد كه براى انجام كارهاى مهم و ضرورى محدوديت زمانى براى خود قائل مى شويد؟ يابدون وقفه حتى تا پاسى از شب با كمك قهوه خود را بيدار نگه داشته تا كارها را به اتمام برسانيد؟
اگر جزء دسته اول هستيد پس شما عامل اضطراب كه به تعويق انداختن كارهاست شناسايي كرده و با برنامه ريزى صحيح از بروز آنجلوگيرى مى كنيد.
اگر از دسته دوم هستيد شما عوامل استرس زا را در محيط كار و خانه ى خود تقويت كرده ايد.
تغيير دادن رفتارهاى استرس زا به جاى انتخاب راههاى بى حس كننده باعث مى شود كه اضطراب را ريشه اى برطرف كنيم و براساسارزشهايمان براى زندگى خود حد و مرز تعيين كنيم .
اين حد و مرز باعث ايجاد حس ارزشمندى در انسان مى شود.
احساس ارزشمندى با خود، ارتباط موثر و عشق و تعلق مى آورد. اين نيازهاى درونى و اساسى با ايجاد حد و مرز برايمان به وجود مىآيد. اين اتفاق با حذف كارها و انسانهاى بى اهميت، رخ مى دهد تا ارزش كارها و انسانهاى مهمتر براى ما بيشتر نمايان شود.
به خاطر داشته باشيم تعيين حد و مرز نيازمند داشتن جرأت ، پذيرش آسيب پذيرى و احساس كافى بودن است.
آخرین دیدگاه‌ها