من سلطان وقفه هستم.

وقفه در چه كارهايى؟

تقريبن بيشتر كارهاى زندگى ام را با وقفه انجام داده ام. تحصيلات، اشتغال، و هنرورزى را با چند ايست طولانى انجام داده ام. بسيارى اوقات هم به خاطر سال هاى از دست رفته ام غصه خوردم و اين وقفه ها مانند خوره سرزنش كنان به جانم مى افتادند.

چه عاملى باعث شد كه ديگر غصه ى زمان هاى از دست رفته ام را نخورم؟

وقتى به كارهاى مورد علاقه ام پرداختم و به شكوفايى رسيدم.

در كتاب دير شكوفاشدگان با دلايل بى شمار علمى و استدلال هاى مغزى و عصب شناسى بر موضوع وقفه تأكيد شده است.

نويسنده در اين كتاب كه به بررسى دقيق افراد ديرشكوفا و مقايسه ى آنها با زودشكوفايان مى پردازد، مى نويسد:

“خلاقيت تنها خاص جوانان نيست. بعضى از ما براى پيدا كردن مسير و شناخت استعدادهايمان به كمى زمان، تجربه و آزمايش بيشتر نياز داريم. زندگى اغلب با گرفتارى ها و موانع و بيراهه ها و نا اميدى ها تعريف مى شود. هدف و خرد، نقاط قوت افراد دير شكوفا، حاصل نمونه اى از اين تجربيات است كه باعث مى شود افراد دير شكوفا انديشمندتر، با ملاحظه تر و صبورتر باشند.”

نمى دانم من هم به كمى زمان يا بيشتر از كمى زمان نياز داشتم يا به طور كلى آدم محتاطى هستم. اما اين را مى دانم حاصل تمام فراز و نشيب هاى زندگى براى من نقطه اى بوده كه اكنون در آن قرار دارم. در اوج ميانسالى به سر مى برم ايده هاى زيادى دارم، تصميم دارم به دنبال خواسته هاى خودم باشم و حتا در صورت لزوم برايشان بجنگم و تا ٢٠ سال آينده ى خود هدف گذارى كرده ام.

همه ى آن گرفتارى، موانع و بيراهه ها و نا اميدى ها را هم تجربه كرده ام. هر كدام از آنها در وجودم تبديل به نيروهاى مفيد و ارزشمندى مانند احساس همدلى، توانايى كنترل احساسات و مهارت مقابله با مشكلات شده اند.

آقاى ريچ كارلگارد معتقد است كه مطالعات نشان داده افرادى با مهارت هاى بالا از يك دوره ى طولانى تر مكث و وقفه بهره برده اند و مثال هاى زيادى مى زند. فيل نايت بنيان گذار شركت نايك يكى از اين افراد است كه دو مرحله وقفه در زندگى خود داشته است.

البته وقفه هاى من شايد خيلى طولانى بوده اند و با استاندارد هاى نويسنده هم خوانى زيادى نداشته باشند. اما آنچه كه اهميت دارد تأكيد بر داشتن دوره هاى اكتشافى براى باز كردن مسير كشف دنياى بيرون و درون ماست.

خبر خوب اين است كه هر چه سن ما بالاتر مى رود، با هوش تر و خلاق تر مى شويم. طبق استدلال نويسنده با افزايش سن و تجربيات زندگى، آناتومى مغز ما، شبكه هاى عصبى و توانايى هاى شناختى ما پيشرفت مى كند.

انجمن روان شناختى آمريكا مى گويد:

“به نظر مى رسد ذهن افراد ميان سال نه تنها بسيارى از تواناييهاى دوران جوانى را حفظ مى كند، بلكه توانايى هاى جديدى هم كسب مى كند. به نظر مى رسد مغز بالغ مى تواند خود را در ميانسالى به خوبى احيا كند و اين در حالى است كه با چند دهه تجربه و عملكرد هاى مختلف درآميخته است.”

شايد همه ى ما به يك زمان سنج منعطف ترى نياز داشته باشيم كه دوره ى زمانى آن بر اساس رشد و شكوفايى در نوجوانى و جوانى نباشد. زمان سنجى كه بر اساس رشد مهارت هاى شناختى انسان ها در همه مقاطع سنى باشد.